Nakon podjele zemlje Dejtonskim sporazumom, podijeljena je i planina Jahorina. Ustvari malo ko zna da je podijeljena, jer je onaj dio za koji većina smatra da je planina Jahorina, a to je sjeverozapadni dio, pripao RS ( i ranije je bio dio opštine Pale). Misli se na dio planine koji je posebno uređen za vrijeme ZOI, sa skijalištima, hotelima i vikendicama. Ovaj se dio ustvari nalazi oko izvora rijeke Prače, odnosno predstavlja slivno područje gornjeg dijela rijeke.

Istočni, odnosno jugoistočni dio planine pripao je Federaciji BiH, odnosno Bosansko- Podrinjskom kantonu (opštine Foča – Ustikolina, Pale- Prača, i Goražde). Najviši vrh Jahorine na Ogorjelici zove se Sjenište, nalazi se u zapadnom dijelu, ima nadmorsku visinu od 1910 metara. U Federaciji su najveći vrhovi planine Klek (1680), Kacelj, iznad sela Jabuka (1632) i Borovac (1749). Ovi su vrhovi prilično izdvojeni, pa mnogi Klek smatraju i posebnom planinom. Klek još nazivaju Klek Jahorinski, i Klek Bosanski.

Ispod Borovca u predjelu zvanom Ruda Glava (1461 metar) napravljen je planinarski dom. Dom koriste planinari i omladina Goražda.

Za razliku od šumovite sjeverne strane, južna strana Jahorine je (kao i Trebević) gola i strma. Granica između Federacije i RS ide samim glavnim grebenom planine. Južno od granice, ispod veoma strme padine, leži bošnjačko selo Delijaš. Tokom rata od Trnova, preko Delijaša i prevoja Grebak, preko mjesta Jabuka, do doline rijeke Koline i mjesta Ustikolina, bila je glavna veza odsječenog Goražda i ostatka BiH pod kontrolom Armije BiH. Ovom trasom je nakon rata bilo planirano da modernom saobraćajnicom poveže Goražde sa ostatkom Federacije BiH, ali od tog projekta nije bilo ništa.

 Istočna Jahorina ima veoma mnogo nalazišta bosanskih kamenih spomenika – stećaka, što govori o dugoj bogumilskoj tradiciji ovoga kraja. Ispod jahorinskih vrhova, sa južne i istočne strane planine postoje mnoga vrela vode, za koju se smatra da ima posebne vrijednosti, i često ljekovita svojstva. Tako su uređene hair česme u Hrančićima, Kolunu, a najpoznatija voda je ispod vrha Turjaka.

Ta voda, nazvana Dobre Vode, je vezana za legendu o Šejh Muratu, koji je na ovom mjestu održao kišnu dovu.

Danas su Dobre Vode postale poznato muslimansko dovište koje posjećuje veliki broj muslimana, posebno u mjesecu maju (vidi http://www.mladifocaci.ba/vijesti.html ).

Fotografije ovih krajeva mogu se naći u veoma bogatoj zbirci koju je na Panoramio, odnosno na Google Earth postavio Hamdo Katica (vidi http://www.panoramio.com/user/1072228 ). Njegova je i ova fotografija grupe planinara na Jahorinskom Kleku (http://www.panoramio.com/photo/9231474 )